Belgische werknemers liepen in 2023 een hoger risico op burn-out dan in 2022. We ervaren meer stress, emotionele uitputting en distantie. Het goede nieuws? Dit blijkt echter geen impact te hebben op de werktevredenheid of de intentie om bij de werkgever te blijven.
De RAPSi-bevraging (risicoanalyse psychosociale aspecten) van IDEWE bij 35.000 Belgische werknemers toont dat het welzijn daalt. Deze negatieve trend is al een hele tijd aan de gang: sinds 2014 is het percentage mensen dat een hoge mate van onwelzijn ervaart, met ongeveer 40 procent gestegen. In 2023 liep 15,5 procent van de werknemers een ‘hoog burn-outrisico’. Ter vergelijking: in 2014 ging het om 10,8 procent. Ook het aantal mensen dat ‘hoge emotionele uitputting’ ervaart, steeg van 22,8 naar 30,8 procent. Mensen met ‘hoge distantie’ (twijfelen aan het nut van je werk of het verminderd enthousiasme over je werk) ging van 14,7 naar 21,6 procent.
Opvallend is dat deze gestegen cijfers géén impact lijken te hebben op de algemene tevredenheid van werknemers over hun werksituatie of de intentie om te blijven. Zo was 81,8 procent in 2023 ‘eerder tevreden, tevreden of heel tevreden’ over de algemene werksituatie (tegenover 80,3 in 2014) en had 69,3 procent een hoge blijfintentie (69,8 in 2014).
“Ook jaar-op-jaar zien we weinig schommelingen, en dus kunnen we van een sterke stabiliteit spreken op dat vlak”, interpreteert CEO bij IDEWE en professor arbeidsgeneeskunde Lode Godderis (KU Leuven). “De sterke toename van bijvoorbeeld stress en emotionele uitputting heeft er dus geen zichtbare impact op. Dat is onder andere te verklaren door het feit dat tevredenheid over de jobinhoud vaak doorslaggevend is: wie betekenisvol werk heeft, heeft niet snel de neiging om het werk te verlaten. Ook weerhoudt het gevoel van jobonzekerheid mensen ervan het werk te verlaten, ook als ze hoge mate van onwelzijn ervaren.”
Dat betekent echter niet dat werkgevers er niet alle belang bij hebben om bijvoorbeeld rond stress en burn-out te werken, vult Godderis aan. “Hoewel werknemers door deze parameters niet sneller van werkgever lijken te willen veranderen, lopen ze wel een veel hoger risico op uitval of lage performantie – dat is niet alleen heel jammer voor hen persoonlijk, maar heeft ook impact op collega’s en het succes van de organisatie.”